Nog één keer terug naar Nederland

We lopen van het terras met de sleutels van de poort in onze handen en op onze teenslippertjes richting de auto. Het is voor ons doen nog best vroeg, en we hebben best wel wat te doen. Vandaag is het voorlopig de laatste dag dat Rick bij ons is en dat we met zijn drieën zijn. Rick zijn vakantie is bijna ten einde en maandag moet hij weer aan het werk. Ik zeg bijna want er staat nog één leuke activiteit op het programma. Welleswaar alleen voor Rick en mij, maar leuk desalniettemin. Morgenochtend gaan wij de camper terugbrengen naar oma Ursem. Mannen onder elkaar cruisen over de Europese wegen met een huis op wielen. Dus dat betekende dat we vandaag de voorbereidingen hebben gedaan. Al vroeg reden we op de snelweg naar Elche. Eerste stop een camperdealer Campercaravana Cruz. Nee ma, we hebben hem niet ingeruild en hij is ook niet stuk. Maar we hadden wat van dat blauwe spul nodig. Even snel in en uit de winkel van de dealer terwijl ik links en rechts bakbeesten van campers zie staan. Van kleine omgebouwde 2 persoons transporter tot 8 persoons dubbel-assers. Van die kastelen op wielen. Nieuwsgierig kijk ik toch even naar het prijskaartje van zo'n tweedehands kasteel. Hmmmm.... ik denk dat ik mijn bril ben vergeten want ik zie wel heel erg veel nullen vóór de komma staan. Ik zucht en loop enigszins gedesillusioneerd terug naar onze limousine. Ik zie Suus en Rick samen in de auto en denk bij mijzelf, kijk! Dat is toch alles wat ik nodig heb.

We rijden terug naar de Carrefour, aangezien we daar al voorbijgereden waren. En wederom zonder tomtom. Ik denk dat ik dat ding maar weer ga verkopen. Twee rotondes verder rij ik kansloos langs de afslag die we moesten hebben en deden we een extra rondje van de zaak om de rotonde. Om achter een vrachtwagen te komen die ik 5 minuten terug al had ingehaald. Gelukkig had ik dat van die tomtom niet hardop gezegd. We rijden de parkeerplaats van de Carrefour op, ongeveer de maat van de Maxxis in Muiden. En ik zoek een plekje om te parkeren. Gelukkig hebben ze hier overkappingen waar je onder kunt parkeren. Want die zon in Spanje...... Suus pakt een kar en wij mannen pakken een kar aangezien wij natuurlijk hééééle andere dingen nodig hebben voor de reis. Zoals altijd weet Suus precies wat ze nodig heeft en is al half klaar als Rick en ik onze strategie van het winkelen nog aan het bepalen zijn. Het wordt uiteindelijk het midden gangpad volgen en links en rechts de paden in als het een pad is met artikelen die we denken nodig te hebben. Goede strategie vonden wij. De eerste vijf minuten ging het goed. Onze strategie werkte en de kar begon zich te vullen. Scheermesjes, deo, croissants, het wordt al wat! Pakjes noedels, beleg, melk en eieren. We gaan lekker! Oploskoffie. We staan enige minuten te debatteren over welke we zullen nemen. Smaakje, geen smaakje. Espresso? Gewoon of latte machiato. We gaan voor Nescafe sterk. We wandelen naar het volgende pad als Rick ineens zegt, hebben we een waterkoker dan? Goed punt denk ik bij mezelf. En hoe gaan we de eieren koken? Vervolgd Rick. Nog beter punt. En de noedels? Zegt Rick. Ja ja nu is het wel genoeg, bijdehandje! We parkeren de kar om een oplossing voor dit alles te vinden. En die hadden we vrij snel. Eén steelpannetje is alles dat we nodig hebben. Je kunt de eieren koken. Water koken voor de koffie. Twee zakjes noedels erin warm maken, en met 2 vorken heb je niet eens een kommetje nodig. Survival "the hard way". Trots als echte Robinsons kijken we elkaar aan. Maar ja probeer maar eens een pannetje te vinden in een Carrefour. Op de "vrouwen" afdeling. Totaal buiten onze comfortzone gingen we onderweg naar die afdeling. Door de consternatie waren we onze strategie totaal vergeten. Eenzaam stond er midden in de Carrefour een winkelwagen. Verlaten in blinde paniek. Rick stond bij de computerafdeling en ik bij de bluetooth boxjes. We moesten nog even moed verzamelen voor we het durfden. Nog één keer keken we elkaar aan....daar gaan we. Met grote stoere passen lopen we het gangpad in tussen de huisvrouwen die als ware experts hun pannen aan het uitzoeken waren. Rick grist een steelpannetje van het rek. €8,- eigenmerk Carrefour. Met nog grotere passen lopen we het gangpad uit. Hé kijk, elektrische stepjes! Even onze ballen weer oprapen en aan de stepjes zitten. Zo dat is ook weer opgelost. Het eenzame karretje kreeg zijn eigenaren weer terug. Op naar het drinken. De halve liters desperado verborgen het steelpannetje dat nu onderop in de kar lag verscholen. Nog even langs de paden met belangrijke voedingsstoffen. Haribo en corkflakes, check. Ontbijt met cornflakes, lunch met noedels, en avondeten on the road. We are ready!!!!!

Toch wel vreemd, het vliegt allemaal voorbij. Ondanks dat we vrij zijn lijkt alles veel sneller te gaan dan we willen. En oja...... we hebben weer 4 huizen bekeken. En er zit een kanshebber bij........ Het hele verhaal komt snel. Maar zal de komende dagen wat minder actief zijn ivm reizen.